تقویت کننده های محبوب کودکان

تقویت کننده های محبوب کودکان

مجموعه: تعلیم و تربیت

اسباب بازی ها، جزء تقویت کننده های انجام دادنی به شمار می روند

 

تقویت کننده ها عمدتاً به اموری اطلاق می شود که نرخ یک رفتار را افزایش می دهند که در شیوه های تربیتی کودکان بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. وقتی تقویت کنند به درستی و در مواقع مناسب به کودک ارائه شود، کودک به انجام دادن بیشتر آن کار درست، تمایل نشان داده و به احتمال زیاد آن شیوه تربیتی با برنامه آموزشی به موفقیت خواهد رسید.

حال ببینیم این تقویت کننده ها چه هستند؟

تقویت کننده های محبوب کودکان
سه نوع تقویت:

تقویت کننده های خوردنی
تقویت کننده های خوردنی- چیزهایی که کودکان دوست دارند و قابل خوردن وآشامیدن هستند را تقویت کننده های خوردنی می نامند. بیشتر کودکان ترجیح می دهند به جای بازی و یا مورد توجه مربیان و والدین قرار گرفتن یا سایر فعالیت ها، چیزی بخورند یا بیاشامند. آنها شیرینی، بیسکوییت، ژله، برخی میوه ها، اسمارتیز آب نبات، ذرت و ... را بسیار دوست دارند. اغلب کودکان این تقویت کننده ها را به بازی های فکری و انجام دادنی ترجیح می دهند اما فراموش نکنید که این شما هستید که می توانید در کودکتان ذائقه سازی کنید لذا توجه جدی داشته باشید که تقویت کننده های خوردنی همیشه اولویت آخر والدین باید باشد.

تقویت کننده های انجام دادنی
اسباب بازیها- اسباب بازی ها و یا بازی هایی که مستلزم شرکت افراد دیگر نیستند، تقویت کننده های انجام دادنی به شمار می روند. مثلاً برخی کودکان دوست دارند اسباب بازی های متحرک برقی را که این طرف و آن طرف می روند تماشا کنند و یا با توپ و عروسک بازی کنند. برخی دیگر درست دارند کاغذ یا پارچه را پاره کنند. برخی تاب خوردن را دوست دارند، آب بازی کنند، سه چرخه سواری کنند و....

نکته: اگر قرار باشد تقویت کننده های خوردنی با انجام دادنی به عنوان تقویت کننده مورد استفاده قرار گیرند، پیش از آموزش دادن، کودک باید از آنها محروم باشد. در صورتی که آموزش دهنده بخواهد چندین بار از چنین تقویت کننده هایی استفاده کنند باید به کودک اجازه داد که تنها در فاصله های کوتاه 30 ثانیه تا 1دقیقه با آنها بازی کنند.

تقویت کننده های اجتماعی
 کودک را در آغوش بگیرید- تقویت کننده های اجتماعی آنها هستند که با افراد دیگر سر و کار دارند. پدر و مادر، معلمان یا مربیان می توانند کودکان را تشویق کنند، در آغوش بگیرند، و یا با آنها بازی کنند. برای اینکه رفتاری در کودک تقویت شود یا دوام یابد باید ترتیبی بدهید که پس از اینکه کودک هر بار رفتار مورد نظر را انجام داد پاداشی به او داده شود. به بیان دیگر هر رفتار مطلوب کودک نتیجه خوشایندی به دنبال داشته باشد.

لازم است پدران، مادران برنامه هایی ترتیب دهند تا یادگیری مطالب تازه نتیجه ای خوشایند یا فایده ای مستقیم برای کودک داشته باشد. باید توجه داشت که استفاده از تقویت کننده  به عنوان پاداش برای کودک جالب است و تقویت کننده رفتار وی می شود.

در انسان ها یک خصیصه ذاتی وجود دارد که طبق آن افراد با کسانی که رفتار محبت آمیز دارد با محبت و نسبت به کسانی که رفتار خصمانه دارند با پرخاشگری رفتار می کنند. فردی که مرتب تقویت می شود به همه افراد رفتار محبت آمیز نشان می خواهد داد و فردی که زیاد تنبیه می شود نسبت به همه رفتارهای پرخاشگرانه خواهد داشت.

در تربیت فرزندان از تشویق نیز استفاده کنید، چون کودکانی که به خاطر کارهای خوب و رفتارهای مناسب مورد تشویق قرار می گیرند در بزرگسانی افرادی مطمئن، با کفایت، شاداب و موفق خواهند بود.

۱۰ نکته برای بهترین برخورد با کودکان

۱۰ نکته برای بهترین برخورد با کودکان

مجموعه: تعلیم و تربیت

«تنبیه بدنی چیزهای اشتباهی را به کودکان می آموزد.» با استفاده از نکات زیر می توانید بهترین نوع برخورد را آموزش ببینید.

1ـ زمانی که یک فرد بزرگسال، کودکی را کتک می زند، بچه احساس عجز و نا امیدی می کند. این احساسات باعث می شود که کودک افسرده و پرخاشگر شود.

به کودکان خود آموزش دهید که شما می خواهید که آنها چگونه عمل کنند. چون کودکان اغلب نمی دانند چه?کاری درست و چه کاری نادرست است. برای آموزش دادن به آنها صبور باشید.

۲ـ زدن یک کودک حل مشکل را به او نمی آموزد. فقط به او می آموزد که احساس بدی نسبت به خود داشته باشد و عزت نفس او پایین بیاید. عزت نفس پایین می تواند تا آخر عمر همراه کودک باشد. مراقب آنچه که می گویید باشید. معنی کلمات می تواند به اندازه کتک زدن، به آنها آسیب برساند.

بنابر این خونسرد باشید.

۳ـ تنبیه بدنی باعث می شود که بچه ها عصبانی و رنجیده خاطر شوند و احساس دشمنی کنند و بخواهند انتقام بگیرند.

پس با گفتگو به بچه هایتان بیاموزید که آنها اشتباه کرده اند. تا زمانی که آنها کوچک هستند، اطمینان حاصل کنید که آنها قوانین خانواده را می فهمند. این قوانین ایمنی، وقت خواب، وقت غذا خوردن و... است.

۴ـ تنبیه بدنی می تواند کودکان را درباره شناخت درست و غلط به اشتباه بیندازد.

به کودکان خود یاد بدهید که روش های غیر مضر برای بیان احساسات خود به کار گیرند. سپس احساسات آنها را بپذیرید و به آنها نشان دهید که می فهمید و مراقب هستید.

۵ـ وقتی شما کودک را تنبیه می کنید، به این معنا است که کار شما درست است و حق با شما است. این رفتار سبب می شود که کودک از بزرگسالش تقلید کند و در آینده هم به دیگران صدمه بزند.

۶ـ تنبیه بدنی به احساسات بچه ها آسیب می رساند، نمرات آنها در مدرسه افت پیدا می کند. همچنین یافتن دوستان در مدرسه برای آنها کار دشواری می شود.

به آنها توجه کنید، از کارهای خوب او ستایش کنید و اجازه بدهید کودک بداند که شما او را به خاطر وجودش دوست دارید.

۷ـ تنبیه و بدرفتاری فیزیکی با کودک به آنان آموزش می دهد که من بد هستم و باید حرکات بدم را تا جایی که می توانم ادامه دهم.

هنگامی که کودکتان بی ادبی می کند، زود عکس العمل نشان ندهید. به او مهلت دهید. این مسئله کودکتان را مدت کوتاهی از شما جدا می کند. او را روی صندلی، پله یا در اتاقش قرار دهید. سپس به او اجازه دهید هنگامی که توانست خود را کنترل کند، به شما بپیوندد. این به او آموزش می دهد که شما به خاطر رفتار خوب برنده شده اید.

۸ ـ تنبیه بدنی، هرگز رفتار درست را به کودک آموزش نخواهد داد.

او را نزنید. بچه ای که زیاد کتک می خورد، کنترل درونیش توسعه پیدا نمی کند. او به افراد دیگر نگاه می کند تا به او بگویند که راست و غلط چیست. همچنین آنها فکر خواهند کرد که من نباید خودسری کنم چون تنبیه خواهم شد. به جای این که بگوید من نباید بی ادبی کنم چون بی ادبی بد است.

۹ـ صدمه زدن فیزیکی در هر صورت باعث ترسیدن کودکان می شود.

خود را کنترل کنید. هیچ چیز بهتر از این نیست که والدین در مقابل بچه ای که خارج از کنترل است، آرام باشند. به کودکتان آموزش دهید که عصبانیت خود را کنترل کند و به خود اجازه ندهید که به او توهین کنید. چون با این کار، عصبانیت او را دوباره زنده می کنید. به خاطر داشته باشید شما بزرگسالید.

۱۰ـ بعضی اوقات والدینی که خیلی خسته یا آشفته هستند، همزمان باگریه بچه شان او را بالا و پایین می اندازند. کوری، صدمات مغزی یا حتی مرگ بچه، می تواند نتایج چنین عملی باشد.

در تربیت فرزندان تان، از دوستان یا مشاوران خوب کمک بخواهید. پیوستن به گروه های والدین و صحبت کردن با پدر و مادرهای با تجربه را مورد توجه قرار دهید. در مورد بچه ها و چگونگی تربیت یافتن آنها به طرق مختلف آموزش ببینید.

تربیت محبت آمیز؛ بهترین هدیه برای کودک

تربیت محبت آمیز؛ بهترین هدیه برای کودک

شخصیت و منش اصلی هر فردی از دوران کودکی او پی ریزی می شود ودر این امر؛اطرافیان به ویژه والدین، بیشترین و پایدارترین نقش را دارند.پدر ومادر، خواه ناخواه، عینی ترین الگو و مهم ترین عنصر اثر گذار درزندگی کودکان هستند و در همه مراحل زندگی خود،دیدگاه ها،باورها و جهت گیری ها یشان را در مورد مسائل گوناگون به کودکان منتقل می کنند.کودکان با دیدن رفتار و برخورد والدین خویش با دیگران، بسیاری از نکات تربیتی را فرا می گیرندو حتی با زیر نظر گرفتن پدر و مادر، می خواهند ببینند نکاتی را که آنها به کودکان سفارش می کنند؛ خودشان نیز در زندگی عمل می کنند یا نه.در صورتی که کوچک ترین تناقضی در اندیشه و عمل بزرگ ترها وجود داشته باشد، کودکان رفتارها و نکاتی را که بزرگ ترها در تلاشند به آنها بیاموزند؛ نمی پذیرند ویاد نمی گیرند.در واقع، کودکان آیینه تمام نمای والدین خواهند بود و آنچه می گوییم، نخواهند شد، بلکه همان می شوند که در عمل از ما می بینند.رفتارهایی که کودکان از بدو تولد تا بزرگ سالی از خانواده می آموزند، در پرورش دیدگاه، اندیشه و احساساتشان اهمیت دارد.

در آموزه های دین اسلام نیز آمده است آنچه کودک در دوران نخست زندگی اش می آموزد، تاپایان عمر، اورا همراهی می کند. به همین دلیل، این مرحله از زندگی و نقش بسزای والدین در تربیت وآموزش کودکان، از اهمیت و ارزش بالایی برخوردار است. بسیاری از والدین از اهمیت این دوران آگاهی دارند، ولی گاه دیده می شود که برخی والدین ناخواسته در حق کودک خود کوتاهی می کنند وبا به کار بردن روش های آموزش و پرورش نادرست، از جمله زیاده روی یا کوتاهی در تربیت،موجب شکل گیری بعضی رفتار و عادت های ناپسند ونابهنجار دراو می شوند. این در صورتی است که والدین وظیفه دارند هم گام با یکدیگر، با هم فکری و یاری کارشناسان و متخصصان، با به کارگیری روش های درست و پرهیز از هر گونه و سواس یا بی توجهی، کودکان خویش را پرورش دهند.روشی که پدر مادرها برای تربیت فرزندان به کار می بندند، باید روشی سازنده، مؤثروبراساس توانایی های آنها باشد. 
یکی از جنبه های مهم تربیت در تکوین شخصیت آدمی، توجه به نیازهای روانی در دوران کودکی است. کودک در کنار نیازهای جسمانی، به توجه و مراقبت های روانی و پرورش عاطفی، اجتماعی، نیازمند است .از جمله نیازهای روانی و ضروری کودک، نیاز به محبت است. محبت و احترام، مهم ترین عامل تأمین سلامت و بهداشت روان کودک و بهترین روش تربیت است. 
مهربانی با کودکان، شیوه و روش رسول خدا(ص)بود.آن بزرگوار به والدین سفارش می کرد با فرزندانتان به عدالت رفتار کنید؛ همان گونه که دوست دارید با شما به نیکی ، مهربانی و عدالت رفتار شود.
خانواده، مطمئن ترین مکانی است که در آن کودک می تواند احساس محبت و صمیمیت خالصانه را درک کند. اگر این محبت و عشق از کودک دریغ شود، موجب پیدایش آثار فردی و اجتماعی ناگوار و گاه جبران ناپذیری در دوران بزرگ سالی می شود. کم محبتی در دوران کودکی، زمینه ساز بسیاری از شرارت ها، جنایت ها و آشفتگی های اجتماعی از جمله ناامیدی و پرتوقعی است. با استوار کردن بنای تربیت کودک بر اصل احترام و محبت، می توان بسیاری از نابسامانی های روحی و روانی کودک را اصلاح و اورا به سوی هدف مورد نظر که همانا رشد و پرورش انسانی سالم و سودمند است، هدایت کرد.
باید برای کودک وقت بگذاریم و با گفت و گو از روی حوصله و دوراندیشی، بیان آشکار و نهان امور به اندازه لازم، محبت ورزیدن وبرقراری ارتباط درست و میانه با وی ، اندیشه و رفتار نادرستش را اصلاح کنیم و دانش کودک را در زمینه شناخت و اراده او را در عمل به رفتارهای شایسته وپسندیده افزایش دهیم .باید رفتارهای کودک را فرصتی برای یادگیری و کسب تجربه در او بدانیم؛ زیرا آموخته ها و توانایی های کودک، محدود است ونیاز دارد او را به دلیل بی تجربگی هایش ، با محبت و درک و احترام، هدایت و راهنمایی کنیم. 
تماس جسمانی با کودک مثل در آغوش گرفتن، بوسیدن،نوازش کردن ودست بر سر او کشیدن، راهی برای برقراری ارتباط با او و اطمینان خاطر دادن به وی برای این است که او ارزشمند است و خانواده همواره از او حمایت عاطفی خواهد کرد. صحبت کردن و گوش دادن به حرف های کودک نیز به اندازه تماس جسمانی، برای حفظ ارتباط با کودک اهمیت دارد. پس برای داشتن ارتباطی مناسب با کودک، هر بار که رفتار شایسته ای انجام می دهد؛ باید اورادر آغوش بگیریم، ببوسیم و تحسین کنیم و درهر بار صحبت با کودک، او را لمس کنیم و به چشمانش بنگریم تا محبت و امنیت روانی را به وی هدیه دهیم .رسول اکرم(ص) هرروز صبح برسر فرزندان و نوادگانش دست مهر می کشیدو می فرمود:
فرزندانتان را زیاد ببوسید.برای هر بوسه تان، در بهشت ، مقامی است وحتی فرشتگان به تعداد بوسه هایتان ، مرتبه هایی برایتان [دربهشت]می نویسند.

بهترین دعای پدر و مادر برای فرزند و نیز بهترین دعای فرزند برای والدینش چیست؟

بهترین دعای پدر و مادر برای فرزند و نیز بهترین دعای فرزند برای والدینش چیست؟

خوب است پدر و مادر برای صلاح و سعادت دنیا و آخرت فرزندان خود دعا کنند و ازخدا بخواهند فرزندانشان را از صالحان قرار دهد ( توجه خیر دنیا و آخرت شامل تمامی خوبی های این دو عالم است که در دعای قرآنی ( ( ربنا اتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه ) ) نیز وارد شده است ) . فرزند هم خوب است برای پدر و مادر خود خیر دنیا و آخرت و عاقبتی نیک از خداوند طلب نمایدو اگر آنها مشکل خاصی دارند برای رفع آن مشکل نیز دعا کند.

آنچه باید به دختران خود آموزش دهید!

آنچه باید به دختران خود آموزش دهید !

مجموعه: تعلیم و تربیت

با تشویق و تحسین به موقع، خصوصیات خوب را در دخترتان گسترش دهید

 

در جوامعی که ادعای برابری  زن ها ومردها را دارند ،کودکان پذیرای نقش های جنسیتی کاملا برابر می شوند ودر جوامعی  که باورها و تعصبات جنسیتی حکم فرماست، کودکان نیز به نوعی پذیرای نقش های جنسیتی متعصبانه و نابرابر می شوند؛ و به همین ترتیب و با گسترش این عوامل، در دوران جوانی افکار و رفتار آنها به شدت متأثر از این گرایشات نابرابر جنسیتی خواهد بود. این رفتارها ابتدا در خانه و سپس توسط دوستان، مدرسه، برنامه های تلویزیونی و... شکل گرفته و تقویت می شوند.

اما در این میان تاثیر خانواده انکارناپذیر است. والدین با انتقال باورهای تبعیض آمیز جنسیتی، خواسته و ناخواسته در شکل گیری این رفتارها در کودکان نقش بسزایی دارند. با توجه به این تأثیرات، محدود نکردن کودکان به نقش های جنسیتی خاص و سوق دادن آنها به هر دو سو مفیداست به شرطی که به کلی منکر تفاوت ها نشویم.
 
کودکان از سنین پایین، با معنای دختر بودن و پسر بودن در جامعه امروزی آشنا می شوند؛ آنها در متن جامعه، از میان کلیه رفتارهای آشکار و اشاره های نهان، تفاوت های جنسیتی را تجربه می کنند. تربیتی صحیح است که کودک در حالی پا به سن نوجوانی بگذارد که هم به نقش های جنسیتی خود واقف است و هم از کلیشه های غلط و تعصب آمیز به دور است مانند اینکه پسران از دختران در ریاضیات برترند یا این عقیده که تنها زنان قادر به پرورش کودکان هستند. با رشد سنی، این باورها نیز در افراد تقویت شده و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند.

چگونگی تعامل والدین با کودکان نقش بسزایی در احتراز از شکل گیری برخی از این باورهای غلط دارد.

 آنچه که یک دختر بچه بدان نیازمند است:
 * ایمان به خدا: دختر شما از همان کودکی باید بیاموزد تا در زندگی بهترین تکیه گاه خداوند است و در مواقع مشکلات تنها نیرویی که می تواند کمکش کند اوست .این احساس بهترین حامی او در زندگی خواهد بود.

 

* غرور و استغنا: احساس شایستگی و لیاقت را در کودک خود ایجاد کنید؛ اجازه دهید هر آنچه را می تواند به تنهایی انجام دهد. به طور مثال: گرفتن فنجان آب میوه، شانه کردن موها و یا ساختن برخی از مکعب های پلاستیکی بدون کمک دیگران. شما تنها با تذکراتی جزیی یا با فراهم کردن وسایل مورد نیاز (مثل چهارپایه برای دسترسی به سینک) او را در به انجام رساندن کارها یاری کنید.

احساس شایستگی و لیاقت را در کودک خود ایجاد کنید

 

* اعتماد به نفس: با تشویق و تحسین به موقع، خصوصیات خوب را در او گسترش دهید. "تو خیلی شجاع هستی که به تنهایی از پله ها بالا رفتی" بگذارید متوجه شود که شما به او اعتماد کامل دارید و او را دختری باهوش و لایق می دانید.

* خلاقیت و هماهنگی: اسباب بازی های مختلفی در اختیار او قرار دهید تا بازی های او منحصر به نوعی خاص نشود. به طور مثال: ماشین و تراکتور، مکعب های خانه سازی و انواع توپ ها و دیگر وسایل بازی که بتواند از آنها بالا رود یا بر آنها سوار شود.
 

*مهارت تصمیم گیری: به او امکان تصمیم گیری بدهید و شرایطی فراهم کنید تا خود را در قبال تصمیم گیری هایش مسوول بداند. انتخاب بشقاب و لیوان مخصوصش و حتی انتخاب همبازی هایش را بر عهده خود او بگذارید.

* آمادگی جسمانی: با او به انجام بازی هایی بپردازید که نیاز به فعالیت های فیزیکی دارند به طور مثال: گرگم به هوا. تخلیه انرژی و هیجانات ناشی از بازی در زمین بازی مثل سرسره بازی و یا دویدن و حتی موفقیت در پشت زدن، برای دختر بچه هایی که هنوز برای انجام فعالیت های ورزشی کوچکند بسیار مفید است.
 
* کنجکاوی: شرایطی فراهم کنید تا به شناخت محیط اطرافش بپردازد. در سنین کودکی، شرایط خانه را طوری ترتیب دهید که بی هیچ خطری در خانه رفت و آمد کند همچنین او را با محیط های خارج از خانه از جمله پارک، باغ وحش، مغازه، کتاب فروشی و... آشنا سازید.
  
* نقش های جنسیتی متعارف:ما نه می خواهیم و نه صحیح است که منکر تفاوت های جنسیتی شویم. با توجه به شرایط فرهنگی و خانوادگی تان وظایف و نقش هایی که از او در آینده انتظار خواهد رفت را به او بیاموزید اما از تلقین اینکه چون دختر است فقط باید به فکر آشپزی و بچه داری باشد خودداری کنید بلکه در کنار تشویق او برای آموزش مهارت های مختلف مثل ورزش ،هنر،علم و .... به او یاد دهید که زن باشد و از زن بودن و مادر بودن در وقت خود نهراسد و به بهترین نحو وظایفش را انجام دهد.

 

* تصویر ظاهری: ظاهر فیزیکی را برای او پر اهمیت جلوه ندهید. سعی کنید بیشتر به تحسین او به انجام رساندن کارهایش بپردازید تا زیبایی اش در لباس میهمانی.

پیش دبستان و مهدکودک مارال کوچولو

عنوان دومین مطلب آزمایشی من

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.