پیش دبستان و مهدکودک مارال کوچولو

اگر کودک تان بچه های دیگر را می زند، بخوانید

علل دعوای کودک, دعوا کردن بچه ها, دعوا کردن کودکان با هم, تنبیه کودک, تربیت کودک, دعوا کردن کودک, علت دعوا کردن کودک, تربیت کودک, روانشناسی کودک

آکاایران: اگر کودک تان بچه های دیگر را می زند، بخوانید

آکاایران هنگام دعوا کردن کودکان با هم, آرام باشید و او را از محل درگیری دور کنید

 

به گزارش آکاایران بعضی از بچه ها وقتی در کنار چند کودک دیگر قرار می گیرند، به جای بازی و تعامل دوستانه، دست به یقه می شوند و کتک کاری راه می اندازند. بسیاری از والدین نمی دانند در این موقعیت باید چه رفتاری با کودکشان داشته باشند و در نتیجه به تنبیه کردن او می پردازند. غافل از این که با این کار احساس ترس و نا امنی را که ریشه رفتارهای پرخاشگرانه او است تقویت کرده و زمینه پرخاشگری بیشتر کودک را فراهم می کنند.

اگر بچه شما جزء کودکانی است که بچه های دیگر را می زند، لطفاً او را تنبیه نکنید. ریشه مشکل بچه شما ترس است. پس دست از تنبیه کردن که موجب افزایش ترس و در نتیجه افزایش احتمال کتک کاری  او می شود بردارید و راهکارهای زیر را امتحان کنید:

پیشگیری کنید
قبل از این که کودک تان در تعامل با بچه های دیگر قرار بگیرد، ترس او را کاهش داده و احساس امنیتش را افزایش بدهید. وقتی با بچه های دیگر تعامل می کند، در دسترس او باشید. اگر متوجه شدید که دارد به سمتی می رود که احتمال کتک زدن وجود دارد، مداخله کنید و بین او و کودکی که می خواهد با او گلاویز بشود قرار بگیرید.

آرام باشید
اگر کودک شما دارد گریه می کند او را متوقف نکنید. گریه کردن یعنی بیرون ریختن احساسات و این باعث می شود که او کم کم احساس بهتری پیدا کند
اگر کودکتان بچه ای را زده، عصبی نشوید. عصبانیت شما شاید چند ساعتی صورت مسئله را پاک کند اما در بلند مدت هیچ مشکلی را حل نمی کند. پس آرام باشید، نفس عمیق بکشید و به خودتان بگویید «او کتک زده چون ترسیده است و من می توانم با آرامش و صمیمیت این ترس او را کم کنم».

جبران کردن را به او یاد بدهید
قبل از این که به سراغ بچه خودتان بروید، به سراغ بچه ای که کتک خورده بروید و سعی کنید او را آرام کنید. این کار فرصتی هم به شما می دهد تا خودتان را برای برخورد درست با فرزندتان آرام تر کنید. وقتی آن بچه آرام شد، با مهربانی دستتان را دور گردن کودکتان بیندازید و او را با کودکی که کتک خورده رو در رو کنید. به کودک کتک خورده بگویید «متأسفیم که وحید تو را زد. او ناراحت بود و یادش رفته بود که به جای کتک زدن باید با شما حرف بزند. امیدواریم با این عذرخواهی حال تو هم بهتر شده باشد».

همدلی آری، سرزنش نه
سرزنش کردن باعث می شود کودکتان احساس کند بچه بدی است، نمی تواند آدم بهتری باشد و شما دیگر او را دوست نخواهید داشت. در نتیجه بیشتر احساس ترس می کند و پرخاشگری بیشتری به خرج می دهد! راه حل مؤثرتر این است که به او کمک کنید دیگران را بفهمد و با آنها همدلی کند. برای این کار باید خودتان توانسته باشید با بچه تان همدلی کنید. او همدلی را از رفتار شما در رابطه با خودش می آموزد.

او را از معرکه دور کنید
آرام باشید و او را از محل درگیری دور کنید. شما با این کار نمی خواهید او را تنبیه کنید بلکه می خواهید فرصتی برای او فراهم کنید تا با احساساتش روبرو شود.

کمک کنید احساساتش را بشناسد
بچه شما می داند کتک زدن کار بدی است اما نمی تواند جلوی خودش را بگیرد. شما باید در این کار به او کمک کنید. چگونه؟ به او کمک کنید تا احساساتش را بشناسد و آن ها را احساس کند. برای این کار شما باید احساس امنیت کافی در او ایجاد کرده باشید. برای مثال به او بگویید «تو از زدن سعید خیلی ناراحتی. من متأسفم که آنجا نبودم تا به تو کمک کنم ولی الآن اینجا هستم و تو در امنیتی».

بگذارید احساساتش را بیرون بریزد
قبل از این که کودک تان در تعامل با بچه های دیگر قرار بگیرد، ترس او را کاهش داده و احساس امنیتش را افزایش بدهید
اگر کودک شما دارد گریه می کند او را متوقف نکنید. گریه کردن یعنی بیرون ریختن احساسات و این باعث می شود که او کم کم احساس بهتری پیدا کند. به اندازه کافی با او صحبت کنید، بیشتر از اینکه حرف بزنید صمیمیت و مراقبت تان را به او نشان بدهید. احساسات او را تحلیل نکنید و فقط موقعیتی را فراهم کنید که او بتواند احساساتش را با خیال راحت بروز بدهد.

اگر گریه نکرد چی؟
اگر کودک شما بنای گریه کردن ندارد، اجازه ندهید به میان بچه ها برگردد چون احتمال کتک کاری کردن دوباره او زیاد است. در این مواقع سعی کنید او را به خنده بیندازید. خنده هم به اندازه گریه در بهبود حال کودک و کم کردن احتمال کتک کاری مؤثر است.

مدیریت کردن هیجانات را به او یاد بدهید
 وقتی شما و کودکتان آرام شدید از او بخواهید به راههای بهتر برای مدیریت کردن احساساتش فکر کند. برای مثال بگویید« امروز که تو سعید را زدی او خیلی ناراحت بود، کار تو به او آسیب زد... راستی چه اتفاقی افتاده بود؟». وقتی توضیح می دهد بدون هیچ قضاوتی به او گوش کنید مثلاً اگر می گوید عصبانی بوده به او بگویید «تو از او عصبانی بودی؟ می شه راجع بهش بیشتر با هم حرف بزنیم؟ ». بعد به او کمک کنید جایگزین های بهتری برای کتک زدن پیدا کند مثلاً بگویید « دفعه بعد، وقتی عصبانی بشوی، فکر می کنی به جای کتک زدن چه کار دیگری می توانی انجام بدهی؟ »
به او اجازه حرف زدن بدهید. اگر راهی به نظرش نمی رسد پیشنهاداتی بدهید مثلاً بگویید «می خواهی به من تلفن کنی؟ یا موقعیت را ترک کنی؟ ... ». سپس آن را با او تمرین کنید مثلاً بگویید «بیا تمرین کنیم... این عروسک می خواهد خوراکی تو را بردارد. می بینی؟ تو خیلی عصبانی هستی و می خواهی او را بزنی. اما یادت می آید که به جای زدن می توانی کارهای دیگری انجام بدهی... مثلاً می توانی به من زنگ بزنی».

احساس تان را مدیریت کنید
متوجه احساسات خودتان باشید. احساستان را مدیریت کنید تا بتوانید بهتر به کودکتان کمک کنید. 

 

روانشناسی کودک - روان شناسی کودکان و نوجوان - tebyan.net

 



آنچه والدین باید بدانند

• برای درمان ترس کودک چه کنیم؟
• تربیت کودکان 3 تا 14 سال
• تنبیه بدنی نامناسب ترین روش تربیت کودک
• 6 راه جالب برای آموزش مسائل مالی به کودکان
• این 10 مهارت را به کودک بیاموزید
• بچه ات را کتک نزن!!!

راهکاری برای درمان کودک خجالتی شما

خجالت کشیدن, درمان خجالت, درمان کمرویی و خجالت, چگونه خجالت نکشیم, خجالت چیست, کمرویی و خجالت, رفع خجالت, درمان خجالت و کمرویی, کمرویی کودکان, درمان کمرویی کودکان, کاهش کمرویی کودکان, کمرویی کودکان در جمع, راه درمان گستاخی و کمرویی کودکان

آکاایران: راهکاری برای درمان کودک خجالتی شما

آکاایران خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در کودکان است، نه یک عیب و نقص

 

به گزارش آکاایران اگر کودک تان خجالتی است بهتر است بدانید راه های زیادی برای رفع این مشکل وجود دارد، به هر دلیلی که کودک شما اکنون خجالتی است، بهتر است راه های کمک به او را پیدا کنید.
احتمالا هیچ پدرومادری دوست ندارد که کودکش خجالتی باشد یا دیگران این برچسب را به او بزنند. اما کدام کودکان خجالتی هستند و چه موقع ما خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه می گیریم؟

خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در کودکان است، نه یک عیب و نقص که نیازی به دعوا و شرمندگی والدین داشته باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت والدین قابل اصلاح است جالب است بدانید دانشمندان می گویند خجالتی بودن در بعضی فرهنگ ها مورد پسند و ستایش مردم است و از راه فرهنگ جامعه به کودکان به ارث می رسد.

 از نظر علمی احساس خجالت، یک واکنش طبیعی نسبت به افراد یا محیط های جدید است که در حقیقت ترکیبی از حس ترس و کنجکاوی را در خود دارد. شیرخواران با دیدن غریبه ها روی شان را برمی گردانند.

کودکان نوپا به زمین نگاه می کنند و به پدر یا مادرشان می چسبند و حتی ممکن است در این شرایط به مکیدن انگشت شست بپردازند اما بیشتر بچه ها قبل از 3 سالگی به راحتی با همه ارتباط برقرار می کنند و به نظر بسیار اجتماعی می آیند اما بعد از این سن، ترس بیشتر کودکان از غریبه ها شروع می شود و آن ها حس خجالت و شرمندگی را یاد می گیرند. در این زمان است که ناگهان کوچولوی اجتماعی و برون گرای شما تبدیل به یک موجود خجالتی می شود.

*با کودک خجالتی ام چه کنم؟
ندا شیخی، دکترای روانشناسی در ابتدا در تعریف خجالتی بودن می گوید: خجالت به معنی دوری گزینی و عدم تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران، می تواند امری موقتی یا نسبتا دائمی باشد. خجالتی بودن کودک باید با توجه به شخصیت و ذات کودک، سن او و اینکه فرزند چندم خانواده است، و فرهنگی که کودک در آن پرورش می یابد، مورد بررسی قرار گیرد. ما در اینجا به توضیح چند مورد از این فاکتورها مانند سن و فرزند چندم خانواده می پردازیم.

- چندمین فرزند شماست؟
این روانشناس در ادامه در بیان اینکه فرزند چند خانواده بودن چه تاثیری بر خجالت کودک دارد، توضیح می دهد: معمولا فرزند اول خانواده نسبت به فرزند دوم حالت خجالت بیشتری دارد. این امر شاید به علت شیوه های تربیتی سختگیرانه تر والدین درباره فرزند اول باشد. معمولا والدین قوانین سنگین تر و بایدونبایدهای بیشتری درباره فرزند اول وضع می کنند که این امر می تواند بر میزان و کیفیت عزت نفس کودک تاثیر بگذارد. زیرا که کودک به طور مداوم به قضاوت و کنترل خود می پردازد و به خاطر ترس از اشتباه یا تنبیه، سعی می کند تعاملش با دیگران را کاهش دهد. درحالی که فرزند دوم معمولا کمتر با قوانین و بایدونبایدهای سخت والدین مواجه می شود و بنابراین با فراغ بال و اعتماد به نفس بیشتری به ایجاد ارتباط و انجام امور می پردازد.

- اختلالی شبیه کمرویی
شیخی همچنین به فاکتور سن اشاره می کند و هشدار می دهد که نباید خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه گرفت: سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر این حالت در کودکان است. به عنوان مثال، پدر و مادری از این موضوع اظهار ناراحتی و تعجب می کنند که فرزند 8 ماهه شان تا مدتی قبل در تعامل با دیگران هیچ مشکلی نداشته و به راحتی در آغوش دیگران قرار می گرفت، می خندید، و با آنها بازی می کرد. اما به تازگی حتی با مادربزرگش هم غریبگی می کند، با دیگران تعامل نمی کند، و در مواجهه با افراد تازه گریه می کند و ... . این رفتار مربوط به سن کودک است. از حدود 8 ماهگی کودک دچار حالتی می شود که روانشناسان آن را اضطراب جدایی و اضطراب غریبه می نامند. یعنی در مواجهه با افراد جدید یا در هنگام غیبت پدر و مادر یا مراقب شان، دچار حالت اضطراب می شوند.

- عادت ها در سنین مختلف
ایشان تاکید می کند: کودکان در سنین مختلف عادت های گوناگونی دارند. به عنوان مثال، کودکان در سن 5 سالگی، تفریحات درون منزل را به بیرون رفتن ترجیح می دهند و معمولا دامنه تعامل آنها با بچه های دیگر محدود به گروه های کوچک 3 الی 4 نفره است و از کودکان بزرگ تر یا افراد بزرگسال فاصله می گیرند. بنابراین در بعضی سنین نمی توان بر شکل یا میل به تعامل کودک با دیگران نام خجالتی بودن گذاشت؛ بلکه این حالت به نوعی مقتضای سن آنان است.

تعدادی از بچه ها خجالت را برای جلب توجه به کار می گیرند

 

 *کودک خجالتی به مدرسه نمی رود؟
هرچند رفتاری که کودک نوپا در برخورد با غریبه ها از خود بروز می دهد ناشی از کم رویی است و این حالت طبیعی است، اما نمی توان نام آن را خجالت گذاشت باید هرچه زودتر چاره ای بیندیشید چون با ورود او به مدرسه این مسئله تشدید خواهد شد.

شاید می خواهد جلب توجه کند
تعدادی از بچه ها خجالت را برای جلب توجه به کار می گیرند تا از انجام کاری که به آنها محول شده خودداری کنند. در بیشتر مواقع، کودکان خجالتی هنگام احوالپرسی مادر با سایرین به مادرشان می چسبند اما در برخی مواقع با ادامه رفتار می خواهند دیگران از او سؤال کرده و با او صحبت کنند و مرکز توجه شود.

بزرگش نکنید
خجالتی بودن کودک را امری غیرطبیعی و مهم جلوه ندهید ولی به او توجه داشته باشید تا سعی در جلب توجه شما از راه های دیگر از جمله خجالت کشیدن نکند.

او را اجتماعی کنید
با مهربانی و آرامش اعتماد به نفس کودک را تقویت کرده و او را از بدو خردسالی به جمع دیگران به ویژه کودکان ببرید. به بچه بیاموزید که برخی کارها مانند سلام کردن از رفتارهای خوب و مودبانه به حساب می آید.

آماده اش کنید
پیش از آنکه فرزندتان را به جمع دیگران ببرید برایش توضیح دهید  تا خود را آماده کند و دچار اضطراب نشود. بهتر است کودک، شما را راحت و با اعتماد به نفس  در میان جمع و در حال رفت و آمد و معاشرت ببیند و این شیوه را در پارک، منزل دوستان و... نیز به کار ببرید.

نگذارید شما را منزوی کند
باید با برقراری روابط مناسب با  دیگران برقراری ارتباط صحیح را به فرزندتان بیاموزید و اجازه ندهید کودک خجالتی، شما را از معاشرت با دیگران بازدارد.

روانشناسی کودک - روان شناسی کودکان و نوجوان - tebyan.net



آنچه والدین باید بدانند

• بازی هایی برای درمان کمرویی کودکان
• با کودکان خجالتی چگونه رفتار کنیم؟
• خجالتی بودن فرزندتان را از نوزادی بشناسید!
• کم رویی در کودکان را چگونه درمان کنیم

چگونه فرزندمان را به خوب حرف زدن تشویق کنیم؟

حرف زدن کودک, زمان حرف زدن کودک, علت دیر حرف زدن کودک, راههای سریع حرف زدن کودک, روش درمانی دیر حرف زدن کودک, علت دیر شروع به حرف زدن کودک, چگونه به حرف زدن کودک کمک کنیم, روش درمانی گیاهی دیر حرف زدن کودک

آکاایران: چگونه فرزندمان را به خوب حرف زدن تشویق کنیم؟

آکاایران  کودکان از لحظه تولد کم کم به شنیدن صداهای محیطی واکنش نشان می دهند

 

به گزارش آکاایران یکی از مهم ترین و سازنده ترین ابعاد رشدی هر فردی، رشد زبان، یعنی نحوه سخن گفتن است. والدین با نوع آموزشی که در این زمینه به کودکانشان می دهند می توانند آن ها را افراد خوش زبان و یا بد زبان پرورش بدهند. برای هر پدر و مادری لازم است که با مراحل رشد گویایی و یا همان زبانی فرزندش آشنا بشود و راهکارهای مناسب برای آموزش صحیح آن را به فرزندان یاد بگیرند.

هر انسانی از قبل از تولد (دوران بارداری) تا لحظه مرگ در ابعاد مختلفی رشد می کند. رشد جسمانی، عقلی، اخلاقی، عاطفی و زبانی. تمام ابعاد رشدی برای زندگی هر فردی لازم می باشد. اما از بین آنها رشد زبانی و یا گویایی می تواند مهم ترین و سازنده ترین بعد باشد. زیرا زبان یکی از بهترین راه های برقراری ارتباط با محیط اطراف هر فردی است.

غان و غون 
کودکان از لحظه تولد کم کم به شنیدن صداهای محیطی واکنش نشان می دهند. از شنیدن هر صدایی لذت می برند. بعد از گذشت چند ماهی از تولد، کودک به دلیل الگوپذیر بودن  سعی به تکرار صداهایی که می شنود، می کند.  پدر و مادر باید به این نکته توجه داشته باشند که هر صدا و هر کلمه ای را که کودکان مداوم بشنوند، قطعا یک روزی آنها را به کار می برند. اگر والدین در خانه با یکدیگر با لحن آرام و ملایم و با استفاده از کلمات مناسب با یکدیگر صحبت کنند می توانند بر روی رشد صحیح و مناسب گویایی فرزندشان تاثیر مثبتی را بگذارند. 

سه سالگی سن تکمیل رشد گویایی
اگر محیط خانه یک کودک محیط مناسبی باشد، یعنی والدین با فرزندشان زیاد صحبت کنند، برایش شعر و قصه بخوانند، به صداهای مثبتی که از خود در می آورند واکنش مثبت نشان دهند و کودکشان را ترغیب به حرف زدن نمایند، در این صورت کودک آنها می تواند تا پایان سن 3 سالگی، از دامنه لغات بالایی برخوردار باشد و به راحتی می تواند حرف بزند. اما اگر محیط گفتاری کودک مناسب نباشد ممکن است یکی از دلایلی باشد که رشد زبانی آن ها را به تاخیر بیاندازد. 

در دوران بارداری و شیر دهی با فرزندت حرف بزن
یکی از راهکارهایی که می تواند به رشد زبانی فرزندان کمک کند این است که با آنها زیاد صحبت شود. هم در دوران بارداری و هم در زمان شیر دهی با فرزندتان صحبت کنید و هنگامی که او سعی کرد از دهان خود صدایی را مشابه صدهای شما بیرون آورد، او را تشویق کنید تا او متوجه کار مثبتش بشود و تلاش خود را برای تکرار آن رفتار انجام بدهد. 

شنیدن کلمات منفی ممنوع
در برخی موارد در فیلم ها و کارتن هایی که کودکان می بینند، کلمات مناسبی گفته نمی شود و یا با لحن مناسبی صحبت نمی شود. به دلیل اینکه کودکان  مشاهده گرهای توانا و الگوپذیرهای قابلی هستند، به راحتی می توانند آن حرف ها یا کلمات نامناسب را یاد بگیرند و تکرار کنند. سعی کنید قبل از دیدن هر فیلم و کارتنی توسط فرزندتان، ابتدا خودتان آن را مشاهده کنید و زمانی که متوجه شدید مشکل گفتاری در آن ها وجود ندارد، برای فرزندتان هم بگذارید. 

حتی اگر  با بستگان و یا آشنایانی رفت و آمد می کنید که لحن و کلمات مناسبی را در گفتارش به کار نمی برند، بهتر است تا زمانی که کودک تان کاملا حرف زدن را یاد نگرفته است، رفت و آمد خود را با او کمتر کنید. زیرا دیدن و شنیدن جملات جدید و متفاوت برای کودکان جذابیت دارد و ممکن است که آن ها را یاد بگیرد و به کار ببرد.

تشویق به جای تنبیه ممنوع
یکی دیگر از راهکارهای آموزش تشخیص حرف های خوب از بد به فرزندان، این است که پدری و مادر با یکدیگر صحبت کنند و همچنین به بقیه افراد فامیل مثل خاله ها و عمه ها، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها، و همچنین فرزندان بزرگتر بگویند که اگر کودک شان در کنار آنها حرف زشت و ناپسندی را زد به او واکنش مثبت نشان ندهند و به او نخندند. زیرا اگر به حرف های زشت کودکان واکنش نشان داده بشود، کودک ممکن است فکر کند که حرفی را که زده خوب و مثبت بوده و سعی می کند که دوباره آن را تکرار کند. ولی اگر در برابر کلمات نا پسند خود هیچ گونه واکنشی چه مثبت و چه منفی را نبیند دیگر آن را تکرار نمی کند. 

پایه گذاری ارزش ها
به صورت کلی وظیفه والدین و مربیان مهدهای کودک این است که تا قبل از 7 سالگی به پایه گذاری ارزش ها در ابعاد مختلف در کودکان بپردازند. اگر تا قبل از این سن در ابعاد مختلف فرهنگی، مذهبی و اجتماعی بتوانیم خوبی ها و بدی و به صورت کلی ارزش ها را به کودکان از طریق غیر مستقیم یعنی بازی کردن، قصه خواندن، شعر خواندن و فیلم دیدن، آموزش بدهیم بعد از ورود به مدرسه و با فرا رسیدن 7 سالگی کودکان کم کم می توانند طبق آموزشی که دیده اند خوبی ها را از بدی ها تشخیص بدهند.  

 

روانشناسی کودک - روان شناسی کودکان و نوجوان - tebyan.net



آنچه والدین باید بدانند

• دقت بچه های دو زبانه بیشتر است!
• زبان کودکان را یاد بگیرید!
• سخن آموزی درکودکان
• سکوت بچه ها را جدی بگیرید!
• عوامل مختلف در دیر به حرف افتادن کودکان
• فرصت حرف زدن را به کودک تان بدهید

راه های جلوگیری ازخودارضایی کودک

خود ارضایی در کودکان, درمان خود ارضایی در کودکان, بهترین راه حل برای درمان خود ارضایی در کودکان زیر 5سال, روانشناسی خود ارضایی در کودکان, جلوگیری از خود ارضایی در کودکان, علت خود ارضایی در کودکان

آکاایران: راه های جلوگیری ازخودارضایی کودک

آکاایران خودارضائــی یک رفتار خود تحریکی است که به منظور کسب لذت صورت می پذیرد

 

به گزارش آکاایران در دوره نوپایی ، بچه ها همزمان با رشد عمومی و آشنایی بیشتر با محیط اطراف به کشف نقاط مختلف بدن خود پرداخته و در می یابند که لمس بعضی از نقاط بدن با لذت همراه است. خود ارضایی در کودکان چیزی بیش از کنجکاوی در مورد اندامهای جنسی است وممکن است کودک یکبار در هفته و یا گاهی حتی تا چندین بار در روز به آن بپردازد.
کودک با تکرار این رفتارو تحریک اندام تناسلی خود به احساسات لذت بخشی دست خواهد یافت. حرکاتی مانند خوابیدن روی شکم و مالیدن خود به زمین یا عروسک و سایر اشیا (بویژه دختر بچه ها) بسیار معمول است و ممکن است کودک در دوره های استرس و خستگی به آن بپردازد و یا با دست، اقدام به تحریک اندام جنسی خود نماید.
خودارضایی در سنین 2 تا 3 سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود. معمولا بصورت ناگهانی آغاز می شود و والدین ،پسر بچه ها را در حالت کشیدن آلت و دختر بچه ها را در حال مالیدن ناحیه تناسلی غافلگیر می کنند. کودک ممکن است گر گرفته وعرق کرده به نظر برسد و در حال خر خر کردن باشد و یا تنفس نامنظمی داشته باشد. ویا در یک وضعیت خاص مثل خم شدن روی چیز خاصی و یا مالیدن خود روی اشیا و یا عروسک غافلگیر شود و یا در حالت چمباتمه نشسته باشد .
ممکن است بیمار به نظر برسد و یا حالتهای عصبی شبیه به تشنج را از خود نشان دهد. این رفتار ممکن است تا زمانی که کودک از استرس رهایی بیابد، ادامه یابد اما معمولا کاملا برطرف نمی شود. و بعضی از کودکان این رفتار را تا 6-5 سالگی در خلوت خود ادامه می دهند.و ممکن است در زمان بلوغ با افزایش هورمونهای جنسی شدت پیدا کند.
مادری که کودکش را در این وضعیت غافلگیر میکند باید از رفتارهای ترساننده و خشن پرهیز کند.البته تشخیص سایر علل تحریک پذیری دستگاه تناسلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. وجود کهیر و یا ترشحات بد بو در ناحیه تناسلی از مواردی است که باید در نظر گرفته شود. و یا سایر علل منجر به تحریک پذیری این عضو، که می تواند از بروز عفونتهای ادراری دختران تا بعضی از عفونتهای قارچی ( مثلا کاندیدا) متفاوت باشد.
خود ارضایی در کودکان عصبی و گوشه گیر نیز بسیار مشاهده می شود. سوالات بسیاری در مورد علل این رفتار کودکان همچنان بی پاسخ مانده اند ولی مسلم آن است که این پدیده دراین سنین به نظر بی ضرر می رسد.( و برخلاف عقیده عوام باعث کور و یا دیوانه شدن بچه در آینده نخواهد شد).والدین این رفتار را باید به عنوان بخشی از مراحل رشد و نموی کودک بپذیرند و با آن بصورت طبیعی برخورد کنند. 

خودارضایی در سنین 2 تا 3 سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود

 
زمینه های فرهنگی و مذهبی خانواده نیز باید در نظر گرفته شود. کسب تاریخچه ای در مورد زمان و محل خود ارضایی و نحوه پاسخگویی والدین به این رفتار کودک مفید می باشد. والدین باید از رفتارهای ترساننده و خشن منع شوند زیرا ممکن است کودک را به سایر رفتارهای مضر وادار کند.
نیازی نیست که مادر هروقت می بیند بچه دستهایش را به سمت ناحیه تناسلی می برد، دستهای او را چک کند و مثلا بگوید: دستهاتو بیار بالا ببینم. و یا او را از دمر خوابیدن و خوابیدن روی شکم منع کند. بلکه پرت کردن حواس کودک از این رفتار و مشغول کردن او به کارهایی که دستهایش را مشغول نگه می دارد ، توصیه می شود. کودک باید بفهمد که این رفتار جامعه پسند نبوده و نباید آن را تکرار کند. این ادراک باید در محیطی آرام و بدون ترس ایجاد شود.
همچنین چون خستگی و تنهایی و بی توجهی علت شایعی برای این رفتار در کودک است مادر می تواند وقت بیشتری برای او گذاشته و او را بیشتر در آغوش بگیرد. با این حال این رفتار نیز نباید جنبه تشویق پیدا کند. زیرا کودک ممکن است برای جلب توجه و محبت مادر شروع به آغاز این رفتار نماید.

اگر همچنان این رفتار کودک ادامه پیدا کرد مادر باید ناحیه تناسلی کودک را برای بررسی موارد غیر طبیعی مورد معاینه قرار بدهد. اگر مورد خاصی دیده نشد، می تواند به پزشک مراجعه کند چون ممکن است مواردی مانند سواستفاده جنسی دلیل ادامه رفتار کودک باشد. با این حال در اغلب موارد علت خاصی برای این پدیده یافت نمی شود.
در موارد زیر مشورت پزشکی ضروری است:
کودک به خودارضایی در مکانهای عمومی ادامه بدهد.
مادر فکر می کند کودک این رفتار را از فردی دیگر آموخته است.
کودک سعی کند دیگران را تحریک کند.
تکرار رفتار و طول کشیدن تا6-5 سالگی

تربیت کودک در سنین مختلف

تربیت کودک در سنین مختلف

نوزاد تا ۱ سالگی
روانشناسی نوزاد تا کودک یک ساله
مشاوره مادران از نوزادی تا یک سالگی
راهنمای مادران جوان
روانشناسی کودک خردسال

۱ تا ۲ سالگی
روانشناسی کودک یک ساله
تربیت کودک دو ساله
روانشناسی کودک ۱۸ ماهه
راهنمای مادران کودکان ۱ تا ۲ ساله
رشد مغز کودک یک تا دو سال

۲ تا ۳ سالگی
روانشناسی کودک دوساله
تربیت کودک سه ساله
راهنمای مادران کودکان ۲ ساله تا ۳ ساله
مشاوره و تربیت کودک ۲ ساله تا ۳ ساله
رشد مغز کودک دو تا سه سال

۳ تا ۵ سالگی
تربیت کودک سه ساله
روانشناسی کودک ۴ ساله
روانشناسی کودک ۵ ساله
روانشناسی کودکان پیش دبستانی
راهنمای مادران کودک ۳ ساله تا ۵ ساله

اشعار و جملات زیبا درباره اربعین سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام:

اشعار و جملات زیبا درباره اربعین سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام:

۱. دوستان با من و دل ناله و فریاد کنید
آه را با نفس از حبس دل آزاد کنید
اربعین آمده تا از شهدا یاد کنید
گریه بر زخم تن حضرت سجاد کنید
اربعین حسینی تسلیت باد.

۲. بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد
دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید
همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد
*التماس دعا*

۳. اربعین یعنی یگانه‌شدن با کربلا، و بیگانه‌شدن از هر آنچه کربلاستیز و کربلا گریز است.
// چهلمین روز شهادت الگوی حریت برای تمام بشریت، تسلیت و تعزیت

۴. غرق تلاطم شده بحر محیط
یک سره درد است بساط بَسیط
شد چهلم روز عزای حسین
جان جهان باد فدای حسین

۵. اربعین یعنی وقتی زنگ کاروان عشق بر می‌خیزد، برخیزی، بهانه نشناسی و با حسین تا حسین سفر کنی. عاشقانه از کربلا بگذری تا عاشقانه کربلا در تو بگذرد.

۶. کربلایت بار دیگر منزل زینب شده
در عزای اربعینت جان او بر لب شده
او که شمع محفل شمس و قمر، وان غنچه بود
بعد از این پروانه ی هجده گل و کوکب شده
* اربعین حسینی تسلیت باد.

۷. اربعین است اربعین کربلاست
هر طرف غوغایی از غم ها به پاست
گویی از آن خیمه های نیم سوز
خود صدای العطش آید هنوز
* اربعین حسینی تسلیت باد.

۸. چهل، عدد “کمال” است. و انسان، کمال خویش را از سرچشمه‌های جوشان و زلال عاشورا تا اربعین یافته است.
// عزاداریتان مقبول حضرتش

۹. بلبلان آمده گل ها همه پرپر گشتند
حرم الله دوباره به حرم برگشتند
زائر پیکر صد پارة بی سر گشتند
همگی دور مزار علی اکبر گشتند
اربعین حسینی تسلیت باد.

۱۰. سفر کردم به دنبال سر تو
سپر بودم برای دختر تو
چهل منزل کتک خوردم برادر
به جرم این که بودم خواهر تو
// چهلمین روز گریه های سپهر جان بر لب، در فراق حسین و زینب(ع)، تسلیت و تعزیت

۱۱. جابر این جا حرم محترم خون خداست
هر طرف سیر کنی جلوه ی مصباح هداست
غسل از خون جگر کن که مزار شهداست
سر و دست است که از پیکر صد پاره جداست
اربعین حسینی تسلیت باد.

۱۲. جابرا اشک فشان ناله بزن زمزمه کن
گریه با فاطمه از داغ بنی فاطمه کن
در حریم پسر فاطمه یاد از همه کن
روی از گوشة گودال سوی علقمه کن
اربعین حسینی تسلیت باد.

۱۳. دیده خونبار دارد آسمان کربلا
هست تا در انتظار کاروان کربلا
روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علی ست
تشنه کامی ها به دشتِ بیکران کربلا
// تعجیل در فرج منتقم خون مظلوم کربلا، “صلوات”

۱۴. باز در جان جهان یکسره غوغاست حسین
این چه شوری ست که از یاد تو برپاست حسین
این چه رازی ست که صد شعله فرو مرد و هنوز
روشن از داغ تو ظلمت کده ماست حسین
اربعین حسینی تسلیت باد.

السلام علیک یا زینب کبری

 

 

 

 

 

 

 

بار بگشایید اینجا کربلاست	آب و خاکش با دل و جان آشناست
بر مشام جان رسد بوی بهشت	به به از این تربت مینو سرشت
ماه اینجا واله و سرگشته است	و آن شهاب ثاقب از خود رفته است
اربعین است اربعین کربلاست	هر طرف غوغایی از غم ها به پاست
گویی از آن خیمه های نیم سوز	خود صدای العطش آید هنوز
هرکجا، نقشی ز داغ ماتم است	هر چه ریزد اشک در اینجا کم است
باشد از حسرت در اینجا یادها	هان به گوش دل شنو فریادها
تا قیامت کربلا ماتم سراست	حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست

حبیب اللّه چایچیان (حسان)

حسین سالار شهیدان

 

 

 

دلا کوی حسین عرش زمین است
مطاف و کعبه دل ها همین است
اگر خیل شهیدان حلقه باشند
حسین بن علی، آن را نگین است
اربعین حسینی تسلیت باد

شرح حال اربعین حسینی

اشاره
در آیین سوگواری ، اربعین ، گذر چهل روز از یک حادثه است و پاس داشت آن، تا در دفتر خاطره ها گرد فراموش نگیرد، و شاید از آن روی که گفته اند از روزی که جسد را در میان قبر می گذارند، تا چهل روز، انس و محبت آن رحیلِ خاک مردم را به بالین خود می کشاند، و شاید به دلیل این سخن پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله که فرمود: «زمین چهل روز در مرگ مؤمن می گرید» و یا... اربعین، گرامی داشته می شود؛ اما برای رخداد بی مرگ عاشورا، اربعین و تکرار مکرر آن در سال 1368 بار، حکایت دیگری است از عشق و دلدادگی؛ چیزی که باید آن را در اراده بی پایان خدایی جست. این نوشته، مروری است کوتاه بر ارج اربعین و وظیفه ای که ما داریم.
راز و رمز عدد چهل
در فرهنگ دینی و معارف عرفانی، عدد چهل قداستی ویژه یافته است. چلّه نشینی برای رفع حاجت یا رسیدن به مقامات سلوک و عرفان معروف است. حفظ کردن چهل حدیث، اخلاصِ چهل صباح، کمال عقل در چهل سالگی، دعا برای چهل مؤمن و چهل شب چهارشنبه، نمونه هایی از این معناست. در تاریخ انبیا و روایات اسلامی نیز واژه اربعین شواهد بسیار دارد.
 برخی از مشهورترین این نمونه ها عبارتند از:
1/ حضرت آدم در فراق بهشت چهل روز گریست.
2/ حضرت آدم در مرگ هابیل چهل روز عزادار بود.
3/ زمین، چهل روز در مرگ مؤمن می گرید.
4/ نماز کسی که شراب نوشیده تا چهل روز پذیرفته نیست.
5/ خداوند متعالی چهل سال به فرعون مهلت داد.
6/ حریم همسایه تا چهل در، از چهار طرف است.
گریه بر امام حسین علیه السلام
سرشک اشکی که از دیدگان دوستداران اهل بیت علیهم السلام بر گونه هایشان می نشیند، نشان دل بستگی و محبت به آن بزرگواران، شوق در وصال، سوز در مصیبت و هم دردی با آن خاندان عصمت و طهارت است. در این میان، گریستن برای اباعبدالله الحسین علیه السلام اجری افزون و پاداشی بسیار گران بها دارد. قلبی که از مهر حسین علیه السلام آکنده باشد، بی شک به یاد مظلومیت و شهادت او و یارانش و ستیز و ستمی که بر خاندانش رفت، دلی همیشه مأنوس با گریه دارد که خود سیدالشهدا علیه السلام به دوستدارانش سفارش کرد: «هرگاه خبر غریب یا شهیدی را شنیدید، بر من گریه کنید.» امام رضا علیه السلام نیز به ریّان بن شبیب فرمود: «اگر خواستی بر چیزی گریه کنی، بر حسین بن علی علیه السلام گریه کن.» همچنین گفته اند که جمعی از اصحاب نزد امام صادق علیه السلام گرد آمده بودند که سخنی درباره امام حسین علیه السلام به میان آمد. حضرت صادق علیه السلام گریستند و اصحاب نیز گریه کردند. سپس حضرت سر مبارک خویش را بالا آورده و فرمود: «حسین بن علی علیه السلام فرمود: من کشته اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی کند مگر آنکه بر مصیبت هایم می گرید.» بر اساس احادیث معتبر و پرشمار شیعه، فرشتگان، پیامبران، زمین و آسمان و حیوانات صحرا و دریا هم بر عزای حسین علیه السلام گریسته اند.
در بارگاه قدس که جای ملال نیست ... سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است
جن و ملک بر آدمیان، نوحه می کنند ... گویا عزای اشرف اولاد آدم است
عزاداری
عزاداری، احیای خط خون و شهادت و رساندن صدای مظلومیت آل علی به گوش تاریخ است. عزادارن حسینی، پروانگانی شیفته نورند که شمع محفل آرای خویش را یافته، از شعله شمع، پیراهن عشق پوشیده اند و آماده جان باختن و پر سوختن و فدا شدند. در فرهنگ دینی ما، عزاداری نشان دهنده پیوند دوستی شیعه با اولیای دین و امامان معصوم است. یاد رحلت و شهادت اهل بیت علیهم السلام را گرامی داشتن، در سوگ آنان ماتم به پا کردن و در عزای ایشان گریستن، توصیه و تأکید خود پیامبر و دیگر امامان معصوم بوده است. تدبیر و خواست الهی نیز در ایجاد شوق و محبت به خاندان پیامبر، به ویژه حضرت سیدالشهدا علیه السلام در تداوم این سنت، نقش بسیار داشته است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «همانا برای شهادت حسین علیه السلام حرارت و گرمایی در دل های مؤمنان است که هرگز به سردی و خاموشی نمی گراید.» بی شک، آثار و برکات این احیاگری و تعظیم شعایر نیز به خود امت اسلام برمی گردد. از این رهگذر، پیوندها و پیمان های دینی و عاطفی با اولیای دین استوارتر و دین داری و پاک زیستی شیعیان تقویت می شود.
در این راستا، بزرگ داشت اربعین حسینی که یادآور چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام و یاران گران قدر ایشان است و قلب های مؤمنان را به یاد کوی دوست و زیارت قبر شش گوشه او پرواز می دهد، اهمیتی ویژه و تأملی ژرف می طلبد.
نوای بلبل بر مزار گل سرخ
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران ... کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
چه محزون است ندای شکسته دلی که یار خویش را از پس فراقی سخت بازیابد، و چه غم انگیز است نوای بلبل شیدا بر مزار گل سرخ، آن گاه که نغمه سرایی آغاز کند، و این حکایت پرسوز دلدادگی، حکایت جابر عبدالله انصاری، نخستین زائر قبر حسین علیه السلام در اربعین شهادت آن سالار شهیدان بود. عطیه کوفی که راوی ماجراست می گوید: همراه جابر برای زیارت امام حسین علیه السلام از مدینه خارج شدیم. هنگامی که به کربلا رسیدیم. جابر کنار فرات رفت، غسل کرد و جامه های خویش را خوشبو ساخت. او گام از گام برنمی داشت، مگر آنکه ذکر خدا می گفت. هنگامی که به قبر رسید، از شدت اندوه بی هوش شد. وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین، یا حسین، یا حسین. آن گاه با شکوه ای اندوهناک ناله کرد: «أَحبیبٌ لا یُجیبُ حَبیبَه؛ آیا دوست، پاسخ دوستش را نمی دهد؟» و بعد از زبان محبوب، مرثیه خواند: چگونه مرا پاسخ دهی در حالی که خون از رگ های گلویت بر سینه و شانه ات فرو ریخته و میان سر و بدنت جدایی افتاده است. آن گاه گفت: من گواهی می دهم که تو فرزند بهترین پیامبران و سرور مؤمنان و مقتدای پرهیزکارانی... و چرا چنین نباشی که دست رسول خدا صلی الله علیه و آله تو را پرورانید. از سینه ایمان شیر خوردی، با اسلام از شیر باز گرفته شدی و پاک زیستی و پاک به دیدار محبوب شتافتی.
جابر بن عبدالله انصاری کیست؟
جابر بن عبدالله انصاری، اگرچه بیشتر با عنوان نخستین زائر کوی حسینی شناخته می شود و نامش با مرثیه های جان سوز روز اربعین همراه گشته است، ولی پیشینه ای پرافتخار همراه دارد. در میان هفتاد تن مسلمان که در شبی تاریخی در مدینه با پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله پیمان دفاعی بستند، نوجوانی به چشم می خورد که همراه پدرش در آن بیعت تاریخی شرکت کرده بود. جابر نه تنها در آن شب و آن افتخار، که همواره با پیامبر بود و در بیشتر جنگ هایی که در زمان حیات ایشان اتفاق افتاد، شرکت جست. پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز یار همیشه همراه علی علیه السلام و اهل بیت نبوت بود. جابر از راویان حدیث منزلت و غدیر است. او از مبلغان راستین اسلام و تشیع بود و از این رو، دژخیمی چون حجّاج بن یوسف ثقفی، بدن او را به جرم دوستی علی و آل علی علیه السلام داغ کرد. جابر بن عبدالله انصاری شاید تنها فردی است که وجود مبارک هفت معصوم را زیارت کرد و سلام خاص رسول گرامی اسلام را به امام باقر علیه السلام رساند. این رهرو واصل که آخرین بازمانده از گروه شرکت کنندگان در پیمان عقبه بود، پس از عمری سراسر مجاهدت و پارسایی، در حالی که از مرز نود سالگی گذشته بود، در سال 77 تا 78 دیده از جهان فرو بست و برای همیشه در خاک مدینه آرمید.
مروارید اشک
دیده عزیز است از سرشک جگرگون ... قیمت خاتم به اعتبار نگین است
اربعین، سوگواره اشک است بر چهل منزل مصیبت، و اشک، مروارید مهر که گاه بر مژده وصل می بارد و گاه بر بغض فراق؛ اگرچه سوخته دلان، دلی همیشه محزون و دیده ای همیشه نمناک دارند:
در وصل و هجر سوختگان گریه می کنند ... از بهر شمع، خلوت و محفل برابر است
اگر اشک، زبانِ دل و شاهد عشق است، اگر جاریِ احساس است از لب ریزی اندوه، اگر شکستنِ چینی بغض است، کدام معشوق از حسین مصفاتر، و کدام غم از اندوه او فراتر، که هر چه هست در مستی محبت اوست:
در سلسله اشک بُوَد گوهر مقصود ... گر هست ز یوسف خبر این قافله دارد
دل های پاک سیرتان را رشته ای بلند از پیوند با اهل بیت ولایت است و الفتی با حزن مقدس حسین علیه السلام . در اربعین که جام مصیبت این خاندان، با جرعه های یتیمی و اسارت و شماتت لب ریز شده، وقت آن است که دیده به اشک خوناب شود.
آن چنان کز برگ گل، عطر و گلاب آید برون ... تا که نامت می برم از دیده آب آید برون
رشته الفت بُوَد در بین ما، کز قعر چاه ... کی بدون رشته، آب بی حساب آید برون
مهر تو شیرازه امّ الکتاب خلقت است ... مشکل این شیرازه از قلب کتاب آید برون
اربعین در اربعین
به یاد کربلا دل ها غمین است ... دلا خون گریه کن چون اربعین است
پیام خون، خطاب آتشین است ... بقای دین، رهین اربعین است
که تاریخ پر از خون و شهادت ... سراسر اربعین در اربعین است
در طول تاریخ پرافتخار شیعه، احیای خاطره غم بار کربلا، همواره رمز تداوم شور عاشورایی در زمان های بعد بوده است. در تاریخ انقلاب اسلامی ایران نیز سنت احیای اربعین، تأثیر مهمی در شورگستری شهرها داشت. وقتی در سال 1356 مردم دین دار قم، حماسه تاریخی نوزده دی را آفریدند، چهل روز بعد در بزرگداشت شهدای این حادثه، مردمان دلاور تبریز قیام کردند و شهید دادند. این خیزش قهرمانانه، نخستین حلقه زنجیری بود که قیام نوزده دی را به قیام های پی در پی ایرانیان پیوند زد. در اربعین شهدای تبریز، دست کم 55 شهر بزرگ و کوچک ایران مجلس یادبود گرفته، تظاهرات کردند، و همین گونه اربعین ها به هم وصل شد و سراسر ایران به نهضت پیوست تا آنکه انقلاب اسلامی، به برکت الهام گیری از این فرهنگ شهادت و ایثار به بار نشست.
چند رباعی
با نام تو ایثار وفا می جوشد ... وز یاد غمت سرشک ما می جوشد
زان سنگ که بوسه زد به پیشانی تو ... دیدند چه سان خون خدا می جوشد
نماز عشق در صحرا به پا بود ... امام عاشقان خون خدا بود
سری که روی نیزه آیه می خواند ... به هفتاد و دو ملت آشنا بود
هر چند قدش خمیده اما برپاست ... رنگ از رخ او پریده اما برپاست
این سرو که در میان خون می بینید ... هفتاد و دو داغ دیده اما برپاست
یک روز به هیئت سحر می آید ... با سوز دل و دیده تر می آید
یک روز به انتقام هفتاد و دو شمس ... با سیصد و سیزده قمر می آید
این است حسین جلوه صبح حیات ... روشن گر راه عاشقی در ظلمات
این است که در ظلمت توفنده خاک ... مصباح هدایت است و کشتی نجات
شرح غم
هر دم به خاطر آرم غوغای کربلا را ... مرغ دلم چنان نی، سر می دهد نوا را
از چشم خامه ریزد بر صفحه اشک گلگون ... چون آورد حدیثِ جان سوز کربلا را
هر اربعین که آرد پیک صبا به گلشن ... مرغان خوش نوا و یاران آشنا را
یک جا نشسته زینب بر تربت برادر ... تا شرح غم بگوید آن مشعل هُدی را
یک جا نشسته کلثوم در سوگ مرگ عباس ... دارد به لب رثای آن قامت رسا را
باشد از این غم آگه آن دل که دردمند است ... سازد چه گونه درمان این درد بی دوا را
رو ای صبا ز احسان یک ره در آن بیابان ... از ما بگو سلامی اولاد مصطفی را
از ما ببر سلامی بر اهل بیت طاها ... ده تسلیت در این غم آیات حق نما را
در ماتم عزیزان بنشسته اند و کس نیست ... تا تسلیت بگوید زهرا و مرتضی را
کس نیست تا بپرسد از آب دجله کی آب ... گویی چه سان جواب لب تشنگان خدا را
مردانی این مصیبت تا عرصه قیامت ... کی می رود ز خاطر مخلوق ما سوی را
رستخیز عام
باز این چه شورش است که در خلق عالم است ... باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
پس از ترکیب بند جان سوز و تأثیرگذار محتشم کاشانی، بسیاری از شاعران پارسی گوی با استقبال از او، سوز و سویدای درون خود را به غم ناکی واژه های شعر سپردند. در این میان، صباحی بیدگلی، ترکیب بندی ممتاز در چهارده بند دارد. برخی از ابیات این سوگنامه چنین است:
چون تشنگی عنان ز کف شاه دین گرفت ... از پشت زین قرار به روی زمین گرفت
پس بی حیایی، آه که دستش بریده باد ... از دست داد دین و سر از شاه دین گرفت

این رفته سر به نیزه اعدا حسین توست ... این مانده بر زمین تن تنها حسین توست
این آهوی حرم که تن پاره پاره اش ... در خون کشیده دامن صحرا حسین توست

کای بانوی بهشت بیا حال ما ببین ... ما را به صد هزار بلا مبتلا ببین
در انتظار وعده محشر چه مانده ای؟ ... بگذر به ما و شور قیامت به پا ببین

چون تازه شد مصیبتشان از ورود شام ... از شهر شام خاست عیان رستخیز عام
ناکرده فرق، آل علی را ز مشرکان ... افتاده اهل شهر در اندیشه های خام

ترسم دمی که پرسش این ماجرا شود ... دامان رحمت از کف مردم رها شود
ترسم که در شفاعت امت به روز حشر ... خاموش از این گناه، لب انبیا شود

یا رب بنای عالم از این پس خراب باد ... افلاک را درنگ و زمین را شتاب باد
تا روز دادخواهی آل نبی شود ... از پیش چشم مرتفع این نُه حجاب باد

لب تشنه شد شهید، جگرگوشه رسول ... هر جا که چشمه ای است به عالم، سراب باد
آن کو دلش به حسرت آل نبی نسوخت ... مرغ دلش بر آتش حسرت کباب باد
شرح حکایت
از اشعار ماندگار در ادبیات آیین ما، یکی شعر حکیم قاآنی است با وزنی خاص و آهنگی غم افزا. این شعر که شرح شکایتی است از ستم قوم اشقیا، رنج های کاروان حسینی را مویه می کند. برخی از ابیات این مرثیه چنین است:
بارد، چه؟ خون، که؟ دیده، چه سان؟ روز و شب، چرا؟ ... از غم، کدام غم؟ غم سلطان اولیا
نامش که بُد؟ حسین، ز نژاد که؟ از علی ... مامش که بود؟ فاطمه، جدش که؟ مصطفی
چون شد؟ شهید شد، به کجا؟ دشت ماریه ... کی؟ عاشر محرم، پنهان؟ نه، برملا

در ادامه اشعار، قاآنی غم نامه زینب و سجاد را مرور می کند:
ماند او به کربلای پدر؟ نی به شام رفت ... با عزّ و احتشام؟ نه با محنت و عَنا
تنها؟ نه با زنان حرم، نامشان چه بود؟ ... زینب، سکینه، فاطمه، کلثوم بی نوا
بیمار بُد؟ بلی، چه دوا داشت؟ اشک چشم ... بعد از دوا غذاش چه بُد؟ خون دل غذا
از زینت زنان چه به جا مانده بد؟ دو چیز ... طوق ستم به گردن و خلخال غم به پا
گَبر این ستم کند؟ نه یهود و مجوس؟ نه ... هندو؟ نه، بت پرست؟ نه، فریاد از این جفا
قاآنی است قائل این شعرها؟ بلی ... خواهد چه؟ رحمت، از که؟ ز حق، کی؟ صف جزا

صحیفه آزادی ، قطعه ادبی به مناسبت اربعین حسینی
کیست ...
کیست تا کربلا را برایت آب و جارو کند که تو می آیی؟...
کیست، که در کربلا میزبان تو باشد تا دامن دامن درد و رنج را فرو بنشانی؟
کیست تا زانو خم کند تا تو از کجاوه بیرون آیی؟
کیست تا خیمه علم کند و جرعه ای آب مقابلت نهد تا سوز جگر فرو بنشانی؟ اما، مگر سوز جگرت با آب فرو می نشیند؟... چه می گویم؟... نه، آب نیاورید، فرات را بگویید آرام گیرد که جگرها آتش می گیرد!
کیست تا گرد و غبار راه از تنت بزداید که تو مسافری خسته دلی که از شهری می آیی که تفریحشان خندیدن بر دخترکان یتیم است!
کیست تا نجواهایت را پاسخ گوید که تو از شهری بازگشته ای که بی تابی کودکان بی بابا را آرام می کنند اما نه با دست نوازشی یا عروسکی، که با سر بریده بابا!
کیست تا نگاه پر دردت را به جان بخرد، که تو از سفری بازگشته ای که عزیز برادر را با دست خود به دستان سرد خاک سپرده ای!
کیست تا دریابد تو چرا خاک را می بویی؟
کیست تا دریابد تو چرا فرات را نمی نگری؟
کیست تا دریابد تو چرا بر مزار حسین (علیه السلام) ضجه نمی زنی؟
کیست تا دریابد تو چرا در کنار علقمه مویه نمی کنی؟
کیست تا رمز گریه های آمیخته با سکوت تو را دریابد؟
کیست تا راز چشمان سخنگوی تو را بازگو کند؟
کیست تا عظمت تو را درک کند و تو را بشناسد؟
تو را، زینب! که پیام رسان دشت کربلایی،
و سخنگوی دروازه کوفه و شام،

اربیعین

بــاز دگر بـاره رســیــد اربـعـیــن
جوش زند خـون حـسـیـن از زمیــن
شـد چـهـلـم روز عــزای حـسـیــن
جــان جــهــان بـــاد فدای حـسین